Δράσεις Πλησίον Street Work

Θέλω ένα κουλούρι. Τώρα!

Συνέβη αργά τη νύκτα Μ.Τρίτη

Η επτάχρονη μικροκαμωμένη και αδύνατη πιτσιρίκα με τα γαλανά ματάκια της και τα ξανθά μαλλάκια που αρχίζουν να μεγαλώνουν στο ξυρισμένο της κεφάλι με τρομερή φωνή επέμενε να ζητά το πέμπτο κουλούρι.  Σε σταθερό ρυθμό χωρίς να το βάζει κάτω…

Συνωστισμός, κόσμος να ζητά φαγητό, να πρέπει να κάνεις σωστή διαχείριση για να φτάσουν για όλους, πολλοί να ζητούν παραπάνω φαγητό για υπαρκτά ή ανύπαρκτα πρόσωπα που έχουν μείνει για να φυλάνε τα ρούχα τους  σε κάποια σοκάκια (ξέρουμε από παλιά, ό,τι κάποιες μερίδες φαγητού πωλούνται…) και η μικρή να επιμένει ότι δεν θα φύγει αν δεν πάρει το κουλούρι να το φάει γιατί πεινάει…

Τα τέσσερα κουλούρια σε διάφανη σακούλα που είχε και προορίζονταν να τα φάνε στον ξενώνα που φιλοξενεί την 4μελή οικογένεια της ήταν μια διαρκή πρόκληση για κάποιους άλλους.  Και η μικρή απαιτούσε χωρίς ευγένεια με πείσμα τρομερό ένα κουλούρι για να φάει χθες βράδυ κάπου στο κέντρο της Αθήνας, γιατί όπως έλεγε πεινούσε…. Την είπα ότι δεν πρόκειται να της δώσω άλλο γιατί δεν έφταναν για τους υπόλοιπους που δεν είχαν πάρει αλλά η μικρή επέμενε με τρομερό πείσμα… Δεν πτοήθηκε από τις παρατηρήσεις των υπολοίπων αστέγων και συνέχισε επί ώρα να ζητά το κουλούρι….

Κάποια στιγμή η μικρή μου κόρη εθελόντρια και αυτή στον Πλησίον  με πλησίασε με απορία γιατί δεν της έδινα ένα ακόμη κουλούρι…. Μα ένα κουλούρι σου ζητά μου είπε… Σκέψου πόσες φορές μου έδωσες ότι σου ζήτησα χωρίς να είναι πάντα ανάγκη…. Δεν μπορώ να καταλάβω πως αρνείσαι μπαμπά να δώσεις σε ένα παιδί ένα κουλούρι. Προσπάθησα μέσα στον πανικό της διανομής να επιχειρηματολογήσω αλλά η κόρη μου επέμενε…. Η μικρή πιο πέρα συνέχιζε να φωνάζει όλο και πιο δυνατά: Δεν φεύγω αν δεν μου δώσετε ένα κουλούρι. Αυτή τη φορά δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της… Ο αδελφός της πιο πέρα που έτρωγε ένα κουλούρι της πρόσφερε το μισό από ότι με ενημέρωσε η νεαρή εθελόντρια, αλλά δεν θέλησε να το πάρει.

Υπέκυψα τελικά και την φώναξα με το μικρό της όνομα, της έδωσα το κουλούρι που ζήταγε τόσο επίμονα, γαλήνεψε, μου είπε ένα γλυκό ευχαριστώ ενώ άρχισε να το τρώει λαίμαργα, κρατώντας σφιχτά τα υπόλοιπα τέσσερα κουλούρια και με άφησε από χθες τα μεσάνυχτα αναστατωμένο να παλεύω με σκέψεις και με τα εσώψυχα μου.

Comments are closed.