Είναι στιγμές που δεν υπάρχoυν λόγια . Μόνο δάκρυα.
Στο καλό κ. Κώστα. Θα σε θυμόμαστε. Την ευγένεια σου . Το κουράγιο σου. Την αυτάρκεια σου. Τα ευχαριστώ σου… Τα σοφά λόγια σου.
Αντίο κύριε Κώστα. Αντίο Γλαμ. Αντίο Μουσταφά. Κάθε Κυριακή φεύγει και ένας.
Η ανεπάρκεια μας και η ντροπή για που νοιώθουμε να πεθαίνουν αδέλφια μας στο δρόμο σαν τα σκυλιά δεν μου επιτρέπει να γράψω άλλα… Μαζί με τα ερωτηματικά μας για την επέλαση του μαύρου καβαλάρη σε συγκεκριμένη γειτονιά αστέγων μέσα σε λίγες μέρες.
Η παρηγορία μου είναι ότι θα δειπνήσει με τον Εσταυρωμένο που τον παρηγορούσε στη μοναξιά του εκεί στο στενό που συνήθως κοιμόταν…
Δείτε παλαιότερη ανάρτηση για τον κ Κώστα.
Μόλις πρίν λίγο ενημερώθηκα από την ομάδα της Δευτέρας ότι έφυγε ένας ακόμη άστεγος για τη γειτονιά των αγγέλων…
Προσωπικά μου προκαλούσε ενα βαθύ σεβασμό η παρουσία του….
Καλή αντάμωση κ. Κώστα.
Από όλα τα παιδιά του ΠΛΗΣΙΟΝ.
Αντίο κύριε Κώστα . Εδώ από παλαιότερη φωτό που τρώει τη ζεστη κοτόσπουπα 2 ώρα το πρωί.