Δράσεις Πλησίον Street Work

Μια “Αστεγη” νύχτα.

Μια “Αστεγη” νύχτα. Το έλεγα από καιρό να βγω με τον Άγγελο μαζί τους να βοηθήσω όπου μπορώ και δεν είχε “τύχει”. Δεν ήταν προτεραιότητα. Τώρα, μέσα σε όλη αυτή την τρέλα είπα δεν γίνεται υπάρχει περισσότερη ανάγκη, θα πάω.

Πήγαμε πρώτα συσκευασαμε τις μερίδες, με φαγητό που είχαν μαγειρέψει γυναικες από το πρωί, σαλατουλα, τοστακια, αβγά… Ψωμιά και σφολιάτες που έδωσε ο Γρηγόρης, γλυκά που προσέφερε το Fresh το ζαχαροπλαστείο… Λαχανικά… Σε έπιαναν ήδη τα πρώτα ζουμιά να βλέπεις άτομα με αναπηρία και μη (δεν εννοώ εμένα), να ετοιμάζουν τις μερίδες φαγητού με τόσο προσοχή, αγάπη και δικαιοσύνη. Να μην αδικήσουμε κανένα!

Φτάσαμε στο κέντρο, ήρθαν κι άλλοι εθελοντές και χάρηκα τόσο που είδα γνωστούς από άλλους χώρους, που δεν περίμενα ότι θα δω εκεί και μαζί να παλέψουμε. Πήγαμε λοιπόν πρώτα σε μεμονωμένες “κουβερτες” και μετά παρκαραμε σε ένα πάρκο, στο πρώτο ραντεβού. ΠΑΙΔΙΑ ήταν πολύ Walking Dead η φάση, διότι έβλεπες σε μια έρημη Αθήνα, να έρχονται προς τα πάνω σου σιωπηλές σκοτεινές φιγούρες μέσα από τα στενά. Αργά και προσεκτικά.

Δεν θα σας πω ψέματα… Ήμουν προετοιμασμένος για όλα… Φωνές βρώμα, σκληραδα… ΚΑΙ ΉΤΑΝ ΟΙ ΠΙΟ ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ! Τους έδινες κάτι, απο απόσταση με ασφάλεια, ένα αβγό, και σου χαμογελούσαν και σε ευγνωμονούσαν λες και είσαι ο Βασιλιάς της Ζαμουντα! Έχω πάει σε πολύ κυριλέ και επίσημες εκδηλώσεις που τέτοια ευγνωμοσύνη αγάπη και ειλικρίνεια δεν έχω αντικρίσει. Μετά μας πήγαν συνοδεία στο επόμενο check point, για να μην μας πειράξει κανείς.

Επόμενη στάση Πλατεία. Πάλι το ίδιο, μα έφυγα και πήγα στα γύρω στενά να δώσουμε φαγητό σε όσους δεν μας πήραν πρέφα. Ήθελα εγώ την καροτσαδα μου με τον δίσκο με τα καλούδια! Επισκεφτήκαμε κάποιους χρήστες αλλοδαπούς στο “φτωχικό” τους, κουβέρτες στο πεζοδρόμιο και τη στοά, με χαρτόνια από Smart TV για τοίχο… Τους δώσαμε φαγητό και οι μόνες Ελληνικές λέξεις που ήξεραν ήταν Ευχαριστώ και Νεροοοο… Τώρα με όλα τα μαγαζιά κλειστά, σκεφτείτε πως θα ήταν να περιμένετε εμένα να σας φέρω νεροοο όταν μπορώ???

Πιο πολύ ανάγκη από το φαΐ, είχαν να μιλήσουν. Ποιος τους δίνει σημασία? Δύο αυτιά ήθελαν… Ένας Κυριος που μένει στην επιχείρηση του και δεν έχει σπίτι, μου είπε “Εμείς περνάμε αυτό που περνάμε γιατί έτσι έπρεπε. Αλλιώς θα ζούσαμε κάτι άλλο “. Επίσης μου είπε για το αγαπημένο μου θέμα, τον Θεό… “Ο Θεός δεν υπάρχει… Ο Θεός ΑΡΧΕΙ”! Κουβέντα που δεν θα ακούσεις ούτε από τους πιο ψαγμένους κήρυκες!

Προχωρήσαμε πιο κάτω να μοιράσουμε κι ένας χρήστης ούρλιαζε σε μια κοπελιά πως δεν τον καταλαβαίνουμε. Του προσφέραμε τροφή, μα αυτός ήθελε χαρτόνια γιατί τα βρέξει η βροχή Κ κοιμόταν σε βρεγμένο… Θαύμασα την κοπέλα και την εμπειρία της γιατί το δεχόταν ξέροντας πως δεν φταίει Κ το παιδί ξεσπούσε σε όποιον βρήκε. Μεγάλο μαγκακι η κοπέλα.

Next Stop στέκια ναρκομανων γιατί υπήρχε φαγητό ακόμα. Εκεί τα πράγματα ήταν πιο true και δεν με άφησαν να κατέβω από το βαν. Δεν μπορείς να τους κάνεις εύκολα καλά. Πραγματικά δυσκολεύτηκαν τα παιδιά να τους βάλουν απόσταση και μέτρα ασφαλείας για να μην πέφτουν πάνω στο βαν κι εγώ να ακούω στο ράδιο EVERYBODY HURTS και να δακρύζω. Έφαγαν 40 50 ψυχές και φύγαμε. Ξεπουλησαμε κύριοι! Αφήσαμε κάτι ψιλά για UNDER THE BRIDGE,

Κάτω από την γέφυρα λοιπόν τελευταία στάση. Διάφορες εθνικότητες χύμα στο κύμα. Σίδερα, χαρτόνια, σκουριασμένα κουζινικα, ρούχα κι αυτοί ντυμένοι με κοντομάνικα. Τους δώσαμε λαχανικά και σφολιάτες, απαγορεύεται το χοιρινό, και 4 εβαπορέ. Παιδια έβγαλαν μπροστά μας μια σκουριασμένη κατσαρόλα κι έβαλαν μέσα το εβαπορέ να το βράσουν με ζάχαρη να το πιουν…! Ο ένας άστεγος μάλιστα μου προσέφερε κρουασάν που είχε καβατζα να με κεράσει… Ότι Πιο πολύτιμο μου έχουν προσφέρει… Όταν του είπα Σουκραν φωτίστηκε, γιατί άκουσε κάτι που θύμισε Πατρίδα…

Δες την φωτογραφία της μεριδας. Θα σου άρεσε το φαΐ? Θα έτρωγες? Και ποτέ θα ξαναειχε πάλι? Και που θα πήγαινες τουαλέτα? Καφέ το πρωί να ανοίξει το μάτι? Το ΣΚ θα ερχόταν κάνεις? Φαγητό άπο Δευτέρα ξανά? Άντεχεις την δίαιτα? Έχεις κορμί για παραλία? Που θα πας διακοπές? Πως θα διασκεδάσεις? Που θα πας ταξίδι? Ή κοπελιά κούκλα? Άυτος γιατί δεν στέλνει? Με σκέφτεται? Θα βρέξει? Θα κάνει κρύο?

Βουτιά στον Underworld της νύχτας της Αθήνας! Εκεί ο Covid19 είναι το μικρότερο πρόβλημα…

Από δημοσίευση του Χάρη Ασλανίδη στο προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.
https://www.facebook.com/REDMAN5314/posts/10157862178965791

Comments are closed.