Δράσεις Πλησίον Street Work

Το ξεκίνημα.

Κάτι για μας.

Εδώ και πολλά χρόνια ασχολούμαστε με άτομα του “περιθωρίου” μέσα και έξω από τις φυλακές και ειδικά νέους που έκαναν χρήση ουσιών. Είδαμε την έλλειψη συμπαράστασης στους απόκληρους της κοινωνίας και πολλές φορές πονέσαμε με την απόγνωση και τη μοναξιά τους….
Είδαμε ότι η ΑΓΑΠΗ κάνει θαύματα και μπορεί να επέμβει και στις πλέον δύσκολες περιστάσεις.
Είμαστε χριστιανοί επηρεασμένοι από την δράση και τα λόγια του Ιησού που σπλαχνιζόταν τους ανθρώπους χωρίς εξαιρέσεις.
Ο Θεός είναι αγάπη χωρίς προϋποθέσεις κουλτούρας θρησκείας εθνικότητας ήθους και συμπεριφοράς και καλεί και μας σε μια ζωή ανάλογης δράσης αγάπης στον πλησίον μας ανεξαρτήτου εθνικότητας θρησκείας και συμπεριφοράς.
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον  6:35 Πλην αγαπάτε τους εχθρούς σας και αγαθοποιείτε … διότι αυτός είναι αγαθός προς τους αχαρίστους και κακούς.
Κατά  Ματθαίον Ευαγγέλιον  5:45 διά να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς, διότι αυτός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.
Από το χειμώνα του 2005 ξεκινήσαμε να στεκόμαστε πιο συστηματικά και λίγο πιο κοντά σε αυτούς που βρίσκονται σε δύσκολη θέση στην πόλη που ζούμε.
Τις κρύες και χιονισμένες μέρες του χειμώνα βρήκαμε συνανθρώπους μας χωρίς στέγη, που μας παρακαλούσαν για ένα πιάτο φαγητό μια κουβέρτα και λίγα φάρμακα.
Ο  Ηλίας 65 περίπου ετών από την Πολωνία ήταν η αφετηρία. Δεν τον ξανάδαμε από τότε.
Ένα βράδυ στη πλατεία Κοτζιά πέσαμε πάνω του. Εκεί έμενε τα βράδια.  Του μιλήσαμε για την αγάπη του Χριστού και την αιώνια ζωή και για ένα καλύτερο μέλλον.
Αφοπλιστική η απάντηση:
« Πεινάω, λίγη ζεστή σούπα θέλω να φάω » . Όλα τα άλλα ήταν πολύ μακρινά και θεωρητικά για τον Ηλία.
Μέσα στο τσουχτερό κρύο έξω στην πλατεία ο Ηλίας μύριζε έντονα. Είχε πολύ καιρό να πλυθεί και να βρεθεί σε σπίτι.  Η ιστορία του στο ίδιο μοτίβο,  που στη συνέχεια έχουμε ακούσει εκατοντάδες φορές. Κακές συγκυρίες , λάθη, και μακριά από την οικογένεια του, την πατρίδα του, απελπιστικά μόνος. Μια ελάχιστη έμπρακτη ένδειξη ότι δυο ξένοι γι’ αυτόν τον βοήθησαν έστω για ένα φτωχό γεύμα ο Ηλίας άκουγε μετά με προσοχή, προσευχήθηκε μαζί μας, και μας ξύπνησε για να δώσουμε αυτό το τόσο  μικρό στον Κύριο μας,  με την πίστη Αυτός να το πολλαπλασιάσει.  Σε 2-3 μέρες μια χιονισμένη βραδιά, μια 20μελής ομάδα χριστιανών νέων με 200 μερίδες ζεστό φαγητό δειλά δειλά άρχισε να το μοιράζει γύρω από την πλατεία Ομονοίας. Μια κοπέλα σε μια γωνιά στη πλατεία Βάθης βλέποντας έναν από την παρέα μας χωρίς να ξέρει βέβαια τι  έχει, φώναξε ότι πεινάει και ζήτησε βοήθεια.
Το ζεστό φαγητό που ξαφνικά βρέθηκε στα παγωμένα χέρια  της, την έκανε με δάκρυα να φωνάξει:  «ξέρετε  ότι ο Θεός σας έστειλε»;
Ξαναέγινε αυτό 2-3 φορές  σε διάφορα μέρη γύρω από την Ομόνοια με κάποια προβλήματα και τελικά καταλήξαμε στο σταυροδρόμι του θανάτου στην οδό Σοφοκλέους & Μενάνδρου. Κάπως έτσι έγινε το ξεκίνημα . Παράλληλα με πιο συστηματικό τρόπο και πιο συχνά συνεχίστηκε η επίσκεψη και η αρωγή σε κρατούμενους στις ελληνικές φυλακές.
Σιγά σιγά αποκτήσαμε όνομα  “Ο ΠΛΗΣΙΟΝ” και από το Φεβρουάριο του 2007 νομική υπόσταση ως φιλανθρωπικός οργανισμός αναγνωρισμένος από το Πρωτοδικείο Αθηνών και εγγεγραμένος φορέας στο Εθνικό Μητρώο φορέων ιδιωτικού τομέα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα για υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας  με Α/Α 283 που δημοσιεύεται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Πέρασαν αρκετό διάστημα  και ζώντας  τη δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου όλων μας συνεχίζουμε προσφέροντας σε τακτική βάση απλή βοήθεια σε άστεγους, μετανάστες , παγωμένους ανθρώπους από το κρύο και την ασπλαχνιά γύρω τους και ιδιαίτερα σε μικρά παιδάκια….  Αυτά κάθε φορά μας ραγίζουν τη καρδιά…. Βέβαια τα τελευταία 2 χρόνια και οι Έλληνες του δρόμου έχουν αυξηθεί δραματικά….

Σκοπός μας επίσης είναι να ενεργοποιήσουμε τμήματα του ελληνικού πληθυσμού στο να στέκονται δίπλα σε κάθε έναν που χρειάζεται βοήθεια.

Πιστέυουμε ότι με συλλογική δράση φορέων ιδιωτικής πρωτοβουλίας , συναιτερισμοί,  supermarkets,
εκκλησιές και φορείς της πολιτείας μπορούμε να παρέμβουμε ουσιαστικά.
Μεγάλη ανάγκη και μεγάλη επιθυμία μας είναι να βρεθεί μόνιμη λύση στο πρόβλημα  του ύπνου των αστέγων της πόλης…. Κάτι που έχουμε τη διάθεση να να το δούμε σε συνεργασία και με άλλους φορείς…
Δεκάδες φορές ενεργούμε χωρίς να ξέρει κανείς ποιοί είμαστε. Σε νοσοκομεία , ιδρύματα στους δρόμους κλπ . Μοιράζουμε φαγητό ρούχα χωρίς να δίνουμε καμιά πληροφορία επιπλέον για τη ταυτότητα μας.
Οι εξορμήσεις μας τις κρύες βραδιές στους δρόμους είναι συγκλονιστικές εμπειρίες.

Για όποιον θέλει να μας βρει στη έδρα μας Τρίτη και Πέμπτη αυτή τη περίοδο σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα στις 7.30 μαζεύουμε πολλές δεκάδες συνανθρώπους μας αρκετές φορές πολλά παιδάκια και βρέφη ( …. )  τρώνε ζεστό φαγητό και ένα γλυκό που με πολύ αγάπη εθελοντικά μαγειρεύουμε επιτόπου στη κουζίνα μας.
Κανείς από μας δεν πληρώνεται και όλοι προσφέρουμε σε εθελοντική βάση καθώς συνεισφέρουμε και στα έξοδα της κίνησης μας.
Στα χρόνια αυτά το μεγαλύτερο μέρος της δράσης μας αφορούσε μετανάστες μουσουλμάνους και με πόνο διαπιστώνουμε ότι τα τελευταία δύο χρόνια αυξάνει συνεχώς το μερίδιο των αναξιοπαθούντων Ελλήνων συμπατριωτών μας…
Δεκάδες φίλοι έχουν συνεισφέρει σε βοήθεια μας και με πολύ προσοχή διαχειριζόμαστε κάθε βοήθεια.
Θέλουμε να συμβάλλουμε στην αποδοχή της κοινωνίας εκείνων που ζουν στο περιθώριο πιστεύοντας ακράδαντα ότι είναι κοινωνικό αγαθό που επιστρέφει στη κοινωνία κάθε βοήθεια σε άτομα με παραβατική συμπεριφορά καθώς και στους μετανάστες.
Αναγνωρίζοντας το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και την ανάγκη της σοβαρής αντιμετώπισης από την ελληνική πολιτεία, προσπαθούμε να σταθούμε με σπλάχνα και αγάπη στα πρόσωπα που πάσχουν ειδικά στις γυναίκες και τα μικρά παιδιά.
Η ένταξη στην ελληνική κοινωνία των ανθρώπων του περιθωρίου είναι μονόδρομος κατά την γνώμη μας  και απαιτείται η δράση πολλών φορέων , εκκλησιών και της πολιτείας προς αυτήν την κατεύθυνση. Και ο ξένος πρέπει να αγκαλιάζεται και να νοιώθει θαλπωρή όσο καιρό μένει στη πατρίδα μας. Και να μπορεί να ενσωματωθεί εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Η ανεπάρκεια μας είναι τεράστια στις μεγάλες προκλήσεις των καιρών και στη μεγάλη ανέχεια στα χρόνια της κρίσης, αλλά ακόμη αντέχουμε και συνεχίζουμε χωρίς να ξέρουμε για πόσο ακόμη …

Είμαστε πολύ μικροί , αυτό που κάνουμε είναι πολύ λίγο , αισθανόμαστε σεβασμό για κάθε προσπάθεια που γίνεται από κάθε φορέα για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του πλησίον μας και ενθαρύνουμε κάθε επισκέπτη του ιστοχώρου μας να βοηθήσει κάθε φορέα που νοιώθει ότι προσφέρει εκ καρδιάς και αποτελεσματικά.

 Όταν ακούς, βλέπεις ,κάποιος να πεινάει, και να σε χρειάζεται, θυμήσου ότι ο  Ιησούς σου λέει:  « τώρα πεινάω , βοήθησε με ». (κατά Ματθ. κε:35)
mail@plision.gr
https://www.plision.gr

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.